„Денес Нигер, вчера Мали, Централно африканската република и Бурикна Фасо ја отфрлија Франција, француската војска и француските компании.
На наше место, по неуспехот на операцијата Бархан, дојде Вагнер, кој ни најмалку не е загрижен за човековите права и демократијата, но е совршено достапен на сите диктатори и лидери кои сакаат да се одржат на власт со обединување на своето население против старата 'колонијална сила,“ пишуваат сенаторите, предупредувајќи дека ваквото расположение се шири и во држави како Сенегал и Брегот на слоновата коска, за кои се знае дека се наклонети кон Франција.
Освен во Сахел, регионот под Сахара, слични слабости сенаторите гледаат и северноафриканските држави, па така алжирскиот претседател зборува за Франција како „големата Сатана“ виновна за проблемите на неговиот народ, Мароко почнува да бара воени и економски партнери подалеку од Париз, а Тунис се повеќе се врти кон САД, ЕУ и Арапскиот свет, а се помалку кон Франција „која повеќе нема привилегирана улога.“
„Денес некогашната Франсафрика е замената со воена Русафрика, економска Кинафрика и дипломатска Америафрика,“ порачуваат француските сенатори.
Нагласувајќи дека не се носталгични за некои колонијални времиња, сенаторите порачуваат дека земјата мора одново да ја разгледа својата визија за Африка и нејзината поврзаност со Франција.
